Wat hebben voetbal en alcohol gemeen? Beide kan mensen
benevelen zodat ze geen idee hebben wat ze aan het doen zijn. Doe deze beide ingrediënten
tegelijk in een persoon en je krijgt de meest merkwaardige uitkomsten. Afgelopen
weekend heeft de bekende club uit Rotterdam de beker gewonnen wat reden is voor
een feestje. (nu heb ik persoonlijk niets met voetbal, dus begrijp ook die
uitbundigheid niet zo, maar dat terzijde). Op de maandag heb ik avonddienst, en
de eerste de beste melding is dat er een persoon in een bloembak ligt die niet
aanspreekbaar is. We kijken naar het adres en dit is heel dichtbij het stadion.
Als we daar in de buurt komen zien we heel veel mensen lopen vanaf het stadion,
gekleed in rood-wit. Bij de melder aangekomen zien we een merkwaardig tafereel.
Een plantenbak van zo`n 2x2 meter. En midden tussen de tulpen ligt een
spijkbroek en een rood-wit shirtje. De persoon die deze kleding aan heeft lijkt
heerlijk te slapen. Het kost wat moeite maar uiteindelijk krijgen we deze heer
wakker. Hij kan letterlijk niet meer rechtop staan. Uit zijn verhaal komt naar
voren dat de winst van zijn club wel een feestje waard was. Daar heeft hij dus
duidelijk gebruik van gemaakt. Op dit moment lijkt het of er meer alcohol dan
bloed in zijn lichaam zit. Het is werkelijk lachwekkend om te zien hoe hij
rustig in bed ligt. (een tulpenbed wel te verstaan). De collega`s van de blauwe
tak bieden aan om hem thuis te brengen want lopen gaat echt niet meer.
Er zijn meer mensen die na een goede voetbalwedstrijd wel in
zijn voor een feestje. Het is zondagmiddag en we krijgen een melding dat er
iemand een hypo (lage bloedsuiker) zou hebben. We gaan ter plaatse en bellen
aan. Op de 4e etage wordt er een deur geopend en laat een mijnheer
van een jaar of 40 ons binnen. Het dubbele tong verteld hij dat zijn vriendin
in de kamer ligt. Hij heeft duidelijk wat sapjes op en is erg nadrukkelijk
aanwezig. We lopen door naar de woonkamer en daar ligt zijn vriendin. Volledig
naakt. Op de grond en niet aanspreekbaar. Merkwaardig denk ik. Mijn collega
meet de bloedsuiker en ik wil toch eens wat meer weten van deze situatie. Ik
vraag aan mijnheer wat er is gebeurd. Hij vertelt dat ze naar voetbal hebben
zitten kijken en daarbij flink hebben zitten drinken. Na afloop kregen ze beide
een nogal grote drang om de liefde te bedrijven dus zogezegd zo gedaan. Alleen
net op het moment dat ze daaraan wilde beginnen, valt zijn vriendin flauw op de
grond. (stel je voor hoe dat klinkt uit de mond van iemand van Rotterdam-zuid
met de nodige alcohol in zijn lichaam. “We hebben voetbal zitten kijken, daarna
lekker bier gezopen. Toen wilde we gaan n….. en ineens pleurde ze om…..”). Ik
kijk naar mijn collega en we moeten toch wel een beetje lachen. De bloedsuiker
van de dame is inderdaad erg laag en al snel krijgen we die omhoog. Ondertussen
word er weer aangebeld. Mijnheer gaat naar de deur en vraagt wie er staat. Het
zijn de blauwe collega`s. Er volgt een tirade van jewelste wat die scotoe komt
doen. Ik zeg dat die man met dezelfde bedoeling komt als wij, namelijk: hulp
verlenen. Maar mijnheer is daar niet erg van gediend. De agent komt binnen en
de situatie blijft toch nog redelijk beheersbaar. Maar een fan van de politie
zal mijnheer niet worden begrijp ik… Mevrouw komt ondertussen weer bij door de
toegediende glucose. Mijnheer vaart nog even tegen haar uit dat hij het niet
normaal vind dat zij op het moment-supreme in elkaar zakt. Van binnen lach in
hard.. Uiteindelijk hoeft mevrouw niet mee. Voor ik weg ga geef ik nog wel
advies aan mijnheer. Mevrouw moet eerst eten, dan de suiker nog een keer meten.
Als die goed is snel de broek uit en verder gaan waar ze mee bezig waren. Maar…
niet voordat wij vertrokken zijn. Lachend lopen we naar de auto terug… Als men
mij vraagt waarom ik niet in mijn eigen omgeving (Zeeland) wil werken. Hierom
dus, de stad is veel te leuk.
Soms heb je een Dejavu. Ik heb avonddienst en krijg de
oproep om naar een bepaald adres te gaan waar een brommer onderuit is gegaan.
Onder een viaduct op die en die weg. Dat is raar, zeg ik tegen mijn collega.
Dezelfde melding heb ik gisterenavond ook gehad. Ik reed toen op dezelfde auto.
Het zal wel een foutje zijn. Ik roep de meldkamer op en zeg: klopt deze melding
wel, want gisteren heb ik exact dezelfde melding gehad op dezelfde plek. Maar
de centralist geeft aan, ja het is merkwaardig, maar weer is het raak. Op een
plek onder het viaduct is er een brommer onderuit gegaan. Met volle snelheid
tegen een opstaand randje gereden. Ik kom ter plaatse en zie een man liggen,
ongeveer op dezelfde plaats als waar de dag ervoor de andere man lag. Het enige
verschil is dat er die dag er voor enorm veel politie aanwezig was. Het betrof
een bekende van de politie en ik denk dat heel politie Rotterdam op deze
melding is afgekomen. Begrijpelijk, want als er een collega van mij bij een
ongeval betrokken zou raken, zou ik ook alles uit de kast willen halen en de
best mogelijke zorg willen geven (…).
Nu is het een willekeurige man die na een terrasbezoek op
zijn brommer is gestapt om naar huis te gaan. Tja, en dat ging niet helemaal
zoals het hoort. Hetzelfde randje, hetzelfde voertuig op dezelfde tijd.