Bloedserieus

Dat je op de ambulance regelmatig te maken heb met bloed, mag duidelijk zijn. Iedereen heeft het in zijn lichaam, dus bij het minste gaatje, sneetje of welke verwonding ook, komt er wel wat van dat vocht vrij. Natuurlijk schrik je daar niet van als we dat tegen komen. Wij hebben immers een sterke maag en kunnen het aanzien van bloed met de daarbij behorende geur gewoon verdragen. Soms roept het vragen op. Een oude dame belt 112 en zegt dat ze veel bloed verliest. Zo bij de tijd als ze nog is zegt ze er bij dat de buren ook een sleutel van haar huis hebben. Natuurlijk wordt er een ambulance naar deze dame gestuurd. Laat ik nu net de gelukkige zijn om bij deze dame te kijken. Als we aankomen op het aangegeven adres en aanbellen wordt er niet open gedaan. Echter, omdat mevrouw al expliciet had aangegeven dat de buren ook een sleutel hebben gaan we al snel naar de buren om deze op te halen. We komen binnen en treffen mevrouw op de slaapkamer. Ze is niet aanspreekbaar. Op de slaapkamer is het een grote bende. overal kledingstukken, de kast staat open en het nachtkastje licht ondersteboven. Maar wat me nog het meest zorgen baard: Werkelijk de hele slaapkamer zit onder het bloed. dat wil zeggen: de vloer, de muren, het bed, kleding en mevrouw zelf. Ik zeg tegen mijn collega dat we hier wel politie bij nodig hebben. Want het eerste wat bij mij opkomt is dat er iemand binnen is geweest en het op het geld of de sieraden van deze dame had gemunt. Terwijl hij via de meldkamer de politie oproept doe ik vast wat onderzoek bij deze dame. Een nauwelijks voelbare pols bij een ijzig witte dame. Snel geef ik een infuus om in ieder geval de bloeddruk wat omhoog te krijgen. Ik heb werkelijk geen idee waar al dat bloed vandaan komt. Ik zie niets stromen. Ik zie geen wonden. heel opmerkelijk. Het infuus loopt in waarop de bloeddruk stijgt en mevrouw bij komt. De politie is inmiddels ook binnen gekomen. Het lijkt er op dat mevrouw weer redelijk helder is. Omdat de waardes (bloeddruk etc) nu goed blijven, wil ik mevrouw een heel klein beetje schoonmaken voordat we haar meenemen. We poetsen haar een beetje op. Als ik een doekje over haar benen haal, spuit ineens het bloed eruit. Ik schrik, maar druk dit wondje gelijk af. Ondertussen is mevrouw zo wakker dat ze kan vertellen wat er gebeurd is.  De door de politie gealarmeerde dochter is inmiddels ook ter plaatse. Mevrouw vertelt dat ze spataderen heeft. Toen ze naar bed wilde, stootte ze haar been tegen een stoel en vervolgens is er een spatader open gesprongen. Deze begon heel erg hard te spuiten. ze wilde eerst naar de badkamer om daar een doek te pakken. toen dat niet lukte wilde ze iemand bellen en is ze dus met een spuitende spatader naar haar bed gelopen om de telefoon van het nachtkastje te halen. In haar haast is ze gestruikeld en toen ze zichzelf wilde optrekken is het nachtkastje omgevallen. Al met al verklaart het wel dat de hele kamer onder het bloed zit en het nachtkastje omgevallen is. Zo blijkt dat er achteraf toch wat anders aan de hand is dan we in eerste instantie vermoedden. Ik bedank de collega`s van de politie en achteraf kunnen we er nog best om glimlachen.eigenlijk zijn we gewoon opgelucht dat het niet is wat we eerder vermoed hebben. En gelukkig is dit goed afgelopen. Soms moet je niet denken: wat, als....

Nu het toch over bloed gaat: melding steekpartij. Tijd voor actie. wat gaan we aantreffen en wat is er gebeurd. Is het ernstig of valt het mee. Rare meldingen eigenlijk. Blijkbaar vinden sommige mensen het nog steeds nodig om een gaatje in een medemens te prikken. Al is niet iedereen daar heel bedreven in. Dit als meevaller voor het slachtoffer. Maar goed, we gaan naar de melding waar een aantal mensen ruzie hebben gehad. Als we aankomen is er al veel politie ter plaatse. Buiten staan 2 agenten met een man die wat bloed aan zijn handen heeft. Deze man is onder invloed van alcohol en nog wat geest verhelderend spul. Als ik naar zijn hand kijk, denk ik dat het nogal meevalt. 2 wondjes waar wel wat bloed uit stroomt, maar niet heel spectaculair. Volgens de politie is dit het enige slachtoffer. Ik neem hem mee in de ambulance waar ik hem nakijk. Ik krijg weinig zinnige antwoorden van deze man als ik vraag wat er is gebeurd en waar hij is verwond. `alleen in mijn poot`: krijg ik als antwoord. Ik doe er een verbandje om. Aan zijn onderbeen zit nog wat bloed, dus ik stroop zijn broek omhoog om te kijken of daar nog een wondje zit. blijkbaar komt het bloed van zijn hand. Ik zeg tegen de politie dat ik hem meeneem om het wondje op zijn hand te laten hechten. Dan komt er een andere agent aan en die zegt dat er heel veel bloed in huis ligt dus of ik zeker weet dat het de enige verwondingen zijn. Bovendien is in het trappenhuis een mes gevonden wat mogelijk het wapen is. Ik zeg dat ik verder geen verwondingen en/of bloed heb gezien. De agent zegt nogmaals dat er echt veel bloed ligt. Tegen mijn collega zeg ik: Natuurlijk een agent ziet een beetje bloed en die is gelijk van het padje. Niks gewend die gast. Maar om toch die man tevreden te stellen (en eigenlijk ben ik gewoon hartstikke nieuwsgierig)  loop ik met hem mee. Beneden denk ik: zie je wel een paar spatjes, niks veel bloed. Maar 2 etages hoger ligt er inderdaad een serieuze hoeveelheid op de grond en tegen de muur. Maar zegt collega agent. Dit valt nog wel mee, binnen is het nog erger. Ik ga binnen even kijken en het ziet er uit alsof er een rituele slachting heeft plaatsgevonden. Wat een bloedbad. Ik vraag aan de agent of er niet nog iemand binnen is. Mijn patiënt had enkel 2 wondjes aan zijn hand. Daar kan al dit bloed niet van zijn. De agent zegt dat het hele huis is doorzocht en er verder niemand is aangetroffen. Van de andere mensen die buiten stonden is ook niemand gewond. Ik vraag me af of  ik niets over het hoofd heb gezien, Snel ga ik terug naar de ambulance. Ik onderwerp mijn patiënt nog een keer aan een onderzoek. Al zijn kleding gaat uit want ik begin toch wel een beetje te twijfelen. Maar als ik hem nog een keer heb nagekeken komt ik nog steeds niet verder dan die 2 wondjes op zijn hand. Merkwaardig kun je het noemen. Of er is nog een slachtoffer geweest die al weg was voordat de politie arriveerde. Maar dan had ik toch meer bloed moeten zien op de straat denk ik dan. Zou er in de hand een slagader zijn geraakt? Geen idee: het bloeden was gestopt toen ik kwam. Allerminst vreemd zou ik het allemaal willen noemen. Soms zijn dingen duidelijk, andere dingen blijven vaag en onverklaard. Bij dat laatste hoort ook deze situatie. Word je daar dan niet bloednerveus van hoor ik dan mensen vragen? Nee hoor, dit zijn juist situaties die het ambulancebloed sneller laten stromen....Niet bepaald bloedstollend dus....