Allereerst de beste wensen voor 2022!
De feestdagen liggen weer achter ons. En langzaam komen we weer in ons `normale` ritme. Zelf heb ik gewerkt met Oud & nieuw, maar hier kom ik later wel op terug. Wel denk ik dat een alcoholverbod meer effect heeft op de zorgbelasting dan een vuurwerkverbod. Maar dat terzijde.
Wel is het weer bewezen dat je er niet knapper op word als je met de nodige alcohol in je lichaam de grond kust. Lopen gaat wat trager en als er dan een stoeprandje is, valt de hoogte moeilijk in te schatten en lig je vervolgens met je gezicht op de grond. (typisch POB, plat op de b..... ). Ik denk dat het goed is dat er in de ambulance geen spiegel aan het plafond hangt. Soms kun je jezelf beter maar niet zien. De mijnheer waar ik het over heb, is er in ieder geval niet knapper op geworden. Wanneer ik het meeste bloed heb weggeveegd, ziet het er wat minder dramatisch uit, maar ik vermoed dat hij de komende weken met een blauw/purperkleurig gezicht over straat zal gaan. Ook lijkt zijn neus wat groter en dikker dan normaal. Maar daar hebben ze in het ziekenhuis vast wel een behandeling voor.
Een meisje wat met vrienden oud en nieuw heeft gevierd en om een of andere reden een ambulance nodig heeft word er niet mooier op gedurende de nacht. Hevige emoties komen los, gevoed door de nodige alcohol worden deze emoties heviger. Alle make-up is door haar tranen uitgelopen en wanneer ze even naar het toilet moet, adviseer ik haar om bij de spiegel even de andere kant op te kijken...(stiekem heb ik toch een beetje lol als ze bij het passeren van de spiegel toch even naar zichzelf kijkt. Al kan ik me wel enigszins voorstellen dat ze zichzelf niet eens herkent). Het enige voordeel van die alcohol is, dat ze dit waarschijnlijk allemaal niet meer herinnert wanneer ze de andere dag wakker word.
Pijn op de borst.
Een van de meest voorkomende meldingen. Pijn op de borst (POB) kan heel veel verschillende oorzaken hebben. Van hyperventileren tot hartproblemen. Van longembolie tot spierpijn. Echter word een pijn op de borst door de meldkamer altijd gekwalificeerd tot spoedmelding omdat het telefonisch op afstand niet mogelijk is om deze diverse oorzaken te onderscheiden. En aangezien de kans op hartproblemen zeker aanwezig is, word er altijd uitgegaan van het ergste tot het tegendeel bewezen is. Daarbij zijn er nog andere factoren die de diagnose hartinfarct nog complexer maken. Enkele voorbeelden zijn:
- Komen hartproblemen in de familie voor?
- Lifestyle.
- Man of vrouw? Bij vrouwen presenteren de klachten zich ook nog eens anders dan bij mannen.
- Maar ook bij mensen met een hindoestaanse achtergrond is het risico weer groter.
Natuurlijk heb ik aanrijdend ook wel eens
een idee bij het lezen van een melding. POB bij iemand van 20 is anders dan bij
iemand van 50. Echter zal het niet de eerste 20-er zijn die wel hartproblemen
heeft.
Al met al maakt dat meldingen als POB zo complex zijn, maar
tevens ook interessant. Wat het nog ingewikkelder maakt,
is
dat mensen op het platteland doorgaans langer met klachten blijven lopen dan
mensen in de stad. Enerzijds prima, maar daardoor zijn er ook mensen die zich
te kort doen. In de volgende situaties komt dit naar voren.
Ik krijg een melding van een mijnheer die erg benauwd zou
zijn. De melding is niet van mijnheer zelf maar een nicht die eens op bezoek kwam
vond haar oom erg benauwd. In deze tijd staat je ongemerkt direct op scherp ivm
corona. Maar goed, we gaan kijken. We komen aan bij een klein dijkhuisje.
Toevallig ben ik daar met dezelfde collega al eens eerder geweest. De tijd is
hier enkele tientallen jaren geleden stil blijven staan. Ik tref binnen een
oude heer van een eindje in de 90. Een allervriendelijkste baas. Hij zegt dat
zijn nicht zich onterecht zorgen maakt. En hij hoopt dat hij niet naar het
ziekenhuis hoeft. In mijn eerste oogopslag zie ik niet direct een benauwde
mijnheer. Maar helemaal comfortabel is hij ook niet.
We nemen al zijn metingen op en ik maak een hartfilm. Deze laat
wel afwijkingen zien. Ik vraag wat zijn klachten zijn. Daarbij geeft hij aan dat
hij 4 dagen daarvoor POB klachten had en daarbij een zere arm. (klassiek bij
een infarct). In combinatie met het hartfilm denk ik dat deze man een
hartinfarct heeft. Ik zeg dit tegen hem en dat ik hem mee ga nemen. Helaas is
het al een aantal dagen geleden begonnen, dus zal er qua behandeling niet zo
veel meer mogelijk zijn. De lab-waarden bevestigen het hartinfarct en mijnheer
word opgenomen voor observatie. Bij mezelf denk ik, had maar eerder gebeld man.
Maar ja, onderweg naar het ziekenhuis heb ik een goed gesprek met deze man die
heel realistisch over komt. Hij geeft aan dat hij bijna 100 is en dat het ook
wel een keer goed is. Tja, ergens heb je nog gelijk ook.
Een andere melding betreft een reanimatie van een vrouw. Het
is vroeg in de morgen en een ouder echtpaar is opgestaan om te ontbijten. Na
het eten geeft de vrouw aan even terug te gaan naar bed, want ze heeft niet
geslapen omdat ze de gehele nacht zo`n last van POB klachten had. Met dat ze op
bed gaat zitten, valt ze achterover en stopt haar ademhaling. De echtgenoot
belt 112 en begint op zijn manier met reanimeren. Wij zijn vlakbij en bij
aankomst leggen we mevrouw heel snel op de grond en nemen de reanimatie over.
Na een kwartier hebben we succes en begint mevrouw weer zelf adem te halen en
voelen we een polsslag. Bij navragen heeft ze de gehele nacht geklaagd over
pijn op de borst. Maar ja, in de nacht bel je de dokter niet toch….? Die mensen
moeten ook slapen. Als mevrouw weer hartslag en ademhaling heeft maken we een
hartfilm en daar is een fors hartinfarct op te zien. Dit is
hoogstwaarschijnlijk ook de reden dat ze reanimatiebehoeftig is geworden. Hoe
het later met haar gaat weet ik niet. En achteraf zijn dingen heel makkelijk te
beredeneren. Maar als hier eerder alarm geslagen was, had het wellicht anders
verlopen.
Maar POB kan ook een andere reden hebben wat blijkt uit de volgende situatie. Ik rij die dag alleen als Rapid Responder. Ik krijg een melding van POB bij een 19 jarige jongen. Ik kom aan op het aangegeven adres en er zit een jongen op de stoep van de woning. Ik vraag of ik voor hem kom. Dit word bevestigd en ik geef aan dat we maar even naar binnen gaan, zodat ik hem kan onderzoeken. Hij oogt enorm gespannen. Beeft als een rietje. Wanneer ik dit zegt tegen hem, denkt hij dat ik het mis heb, maar goed, het is toch echt mijn observatie. Het zuurstof niveau is maximaal. Zijn ademhaling is snel. En zijn hartfilm is perfect. Na een tijdje word hij wat rustiger en komt er toch naar voren dat hij wat spanningen heeft. Ik geef aan dat hij niet naar het ziekenhuis hoeft, maar wel even naar de huisarts moet gaan. Als ik dat zegt, geeft hij aan dat hij een afspraak heeft staan bij de huisarts. Ik vraag wanneer. Ooh shit roept hij, nu. En met dat hij dat zegt, sprint hij de deur uit. Springt op zijn scooter en is verdwenen. Ok, heel bijzonder, ik ruim mijn spullen op, ga naar buiten en trek de deur maar dicht voor hem. Heel bijzonder dit. Maar deze jongen heeft geen hartproblemen.
